การพึ่งพาความใจดีของคนแปลกหน้าไม่ได้ไร้เดียงสา

อนุญาตให้ตัวเอง – ส่งเสริมให้ตัวเอง – ติดตามด้านข้างและหลงทาง ไม่มีเรื่องการเดินทางที่ไม่ดีเพียงเรื่องราวการเดินทางที่ดีที่จะบอกกลับบ้าน เดินทางด้วยรอยยิ้มเสมอและจำไว้ว่าคุณเป็นคนที่มีประเพณีแปลก ๆ ที่ไปเยี่ยมประเทศของคนอื่น การพึ่งพาความใจดีของคนแปลกหน้าไม่ได้ไร้เดียงสามีคนดีๆอยู่ทุกที่ที่คุณไป และในที่สุดยิ่งคุณใช้เวลามากขึ้นในการทำความเข้าใจกับวิถีชีวิตของผู้อื่นมากเท่าไหร่คุณก็ยิ่งเข้าใจตัวเองมากขึ้นเท่านั้น