สัมผัสความภักดีจากฟุตบอล

คำว่า “ความภักดี” ถูกเรียนในหนังสือเรียนมาตั้งแต่เด็กและยังเป็นคำที่ทุกคนเข้าใจได้ง่าย แต่จนถึงวันนี้ในศตวรรษที่ 21 พนักงานจะไม่ทำงานเพื่อชีวิตของพวกเขาเพื่อ บริษัท นักการเมืองจะ
เป็นเพราะความสนใจที่ประชาชนจะไม่มีความภักดีต่อผู้ที่อยู่ในอำนาจอีกต่อไปความภักดีเปรียบเสมือนคำที่พบเห็นได้ในหนังสือประวัติศาสตร์เท่านั้น จนกระทั่งในช่วงต้นทศวรรษ 1990 จากคลิปฟุตบอลที่กระจัดกระจายเขาสวมเสื้อยืดสีม่วงและผมสีบลอนด์ยาวขณะวิ่งและเขายินดีที่จะแบ่งปันความยากลำบากกับทีมเมื่อทีมตกต่ำและผิดหวัง ทำความเข้าใจว่าเหตุใดคุณธรรมของ “ความภักดี” จึงเคลื่อนไหวได้ เขาคนนี้นี่คือกาเบรียลบาติสตูต้ากองหน้าที่เคยเล่นให้กับฟิออเรนติน่าทีมอิตาลี ในฮ่องกงในช่วงทศวรรษที่ 1980 ไม่มีการถ่ายทอดฟุตบอลมากนัก ดังนั้นการได้มีโอกาสชมฟุตบอลโลก 4 ปีกลางดึกจึงเป็นข่าวดีสำหรับเด็กผู้ชายส่วนใหญ่

ฉันเกิดในช่วงต้นทศวรรษ 1980 และความประทับใจแรกของฉันเกี่ยวกับฟุตบอลโลกคือฟุตบอลโลกปี 1990 ที่อิตาลีเป็นเจ้าภาพ หลังจากนั้นหลายคนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสถานการณ์ที่น่าเบื่อของฟุตบอลโลกสำหรับฉันมันเป็นฟุตบอลโลกเสมอและลีกอิตาลีเป็นลีกอันดับ 1 ของโลกในปีนั้นฉันไม่เคยมีความรักที่อธิบายไม่ได้กับฟุตบอลอิตาลี จนกระทั่งไม่กี่ปีต่อมา Batistuta ได้บริจาคเงินให้กับ Frentina ประเทศอาร์เจนตินาและเลือกที่จะมีผลบังคับใช้ต่อไปเมื่อ Frentina ลงจอดที่ Yiyi จาก Yijia ในปี 1993 นี่เป็นความภักดีที่ทำให้ฉันหลงเสน่ห์แบตตี้และทำให้ฉันรักฟุตบอลมากยิ่งขึ้น แต่พระเอกที่รักมักจะนำความหายนะและความผันผวนมาเล็กน้อยเพื่อเน้นเสน่ห์ของเขา เฟรนติน่าพลาดแชมป์ลีกมาโดยตลอดและการเงินของทีมก็แย่ลง ด้วยเหตุนี้ในที่สุดแบตตี้ก็ออกจากฟลอเรนซ์อย่างไม่เต็มใจเพื่อที่จะตระหนักถึงความฝันของเขาในการเป็นแชมป์และลดภาระให้กับทีม หลังจากเปลี่ยนมาใช้เสื้อของ Roma ในที่สุด Siti ก็ทำตามความฝันของเขาในการคว้าแชมป์ลีกในปี 2001 Batty มีสองตอนที่เคลื่อนไหวในฤดูกาลนั้น แบตตี้หันไปเผชิญหน้ากับเฟรนติน่าเป็นครั้งแรกในฐานะศัตรูและเขายิงประตูเดียวในนัดนั้น ทันทีที่บรรลุเป้าหมายเขาเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นออกจากดวงตาของเขา ในนัดสุดท้ายของลีกโรมได้แชมป์หลังจากเอาชนะปาร์ม่า แบตตี้ยืนอยู่บนศาลในที่สุดก็ได้สิ่งที่ต้องการ
ทันทีที่ร้องไห้ด้วยความสุข ฉันที่อยู่หน้าทีวีเป็นคนที่แทบจะไม่หลั่งน้ำตาและตาของฉันก็แดงเมื่อเห็นสองฉากนี้

เพียงแค่ว่ามีดที่คมที่สุดจะทำให้เกิดสนิมในวันหนึ่ง เมื่อแบตตีเล่นฟุตบอลโลกครั้งที่ 3 ตอนอายุ 33 ปีเขาอายุมากแล้วและหวังว่าจะใช้พลังงานสุดท้ายที่เหลืออยู่เพื่อคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกให้กับทีมชาติอย่างไรก็ตามอาร์เจนติน่าก็
ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เมื่อมันออกมาจริง Tiehan Barty ทำได้เพียงคุกเข่าข้างสนามอย่างช่วยไม่ได้เพื่อปิดบังใบหน้าและร้องไห้ ตอนนี้ใจสลายจริงๆ ทุกครั้งที่กลับมาดูภาพนี้ฉันรู้สึกกังวล บางทีหลายคนอาจบอกว่านี่เป็นเพียงรูปนักฟุตบอลที่อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ดังนั้นจึงไม่ผิด แต่นี่คือเสน่ห์ของฟุตบอลตั้งแต่การมีปฏิสัมพันธ์ของผู้คน 22 คนในสนามไปจนถึงการส่งกำลังพลโดยทีมโค้ชนอกสนามในเวลาต่อมา และเมื่อคุณเห็นฮีโร่ที่เติบโตมาพร้อมกับคุณตั้งแต่วัยเด็กเผชิญหน้ากับความลุ่มหลงมันก็เหมือนกับการได้สัมผัสประสบการณ์ร่วมกัน เพียงเพราะเขาชอบฟุตบอลและ Batty แม้ว่า Batty จะเกษียณไปนานแล้วก็ตามการรอให้อาร์เจนตินาคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกร่วมกับ Batty คือแรงจูงใจในการรอคอยการฟื้นฟูของอาร์เจนตินาทุกครั้ง แม้ว่าฟลอเรนตินจะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่วิโอลาก็ยังคงเป็นทีมโปรดของฉัน แม้ว่าลีกอิตาลีจะได้รับผลกระทบจากการจับคู่และวิกฤตเศรษฐกิจมานานแล้ว แต่ดาราก็กระจัดกระจายความสามารถเหี่ยวเฉาฉากในเกมเริ่มไม่น่าดูมากขึ้นเรื่อย ๆ และผู้คนมักมองว่าเป็น “ของปลอม” อยู่ตลอดเวลา เป็นเพียงปมเสน่หาที่อยู่ในใจเหมือนเด็กที่ไร้ผลมักจะลังเลที่จะละทิ้งมัน คำสองคำ “ความรู้สึก” อาจหมายถึงสิ่งนี้